Менің аспаздық мансабыма бірнеше жыл болған кезде, менің жасым
жиырманың ортасына келген еді, сол кезде мен Джулии Чайлдка әуесқой хат
жазған болатынмын. Мен оның шеберлігімен мұғалім және аспаз ретінде,
өздігінен үйренген аспазшы және оның рецепттері ешқашан сәтсіздікке
ұшырамайтынын және де ол менің "сүйікті аспазшым" екенін, мен оны
мақтан тұтатынымды оған жазғым келді. Бірнеше апта өткеннен кейін маған
одан жылы жауап келді. Ол маған «керемет хат» үшін алғысын білдіріп,
менің аспаздық сабақ өткенімді және қоғамдық тамақтандыру қызметін
жасағанымды біліп өте қуанышты болғанын айтты. Мен оған өзімнің
қоғамдық тамақтандыру брошюрамды жібердім, сосын ол қарап: «өте
қызықты, және дәмді сияқты», деді. Тіпті одан да көп риза болды, ол маған
телешоуда істеуімді айтты. Мен өз хатымда жергілікті PBS шоуында бірнеше
қонағым болғанын және бірқатар қаржыландыруға тырысқанымды айттым.
Менің Джулиимен хат алмасуым бірнеше жылға созылды. Менде PBS
шоуына қаржыландыруды алуға калай бару керек жайлы сұрақ туындады,
мен бір нүктеден қимылдамайтындықтан, ол әрқашан менде бар
ақпараттармен және де сол тақырып жайлы мен ешқашан да ойламаган
кеңестерді әрқашан да тездеп жазып отырды. Солардың бірі телешоу
рецептілерін таңдау кезіндегі маңызды хат болды:
«Естеріңізде ме» сіз телешоу презентациясына [рецептер] жоспарлап жатқан
кезде, сіз көзбен қызыарлықтай тағамдарды таңдау керексіз деп атап өтті.
Бәрі блендерге тасталатын гаспаччо секілді нарсе, ешқандай толқуды қажет
етпейді! Мен 1980 жылы Францияда тұрған кезімде , Джулии Чайлдпен
бірнеше рет кездестім. Ол өте көрікті және мен өзіме сенімді болмасамда ол
маған колдау көрсетіп, өткен онжылдықта оған әуесқой хат жазган менымен
жарқырап келе жаткан тағам жайлы жазушыны қосты. Ол менен апта сайын
мыңдаған хат алып отырды, бірақ менің бірде-бір хатым жауапсыз қалған
емес. Мен Джулии Чайлдтан пісіру жайлы жазбаша да, оқу жайлы да және
телешоу туралыда көп үйрендім, қол жетімді және жомарт болуы тиіс деген
оның ен маңызды сабағы біздің әрбір хатымыздың беттерінде табылады.